Peki, ben neye dayanarak bu cümleyi kurdum? Anlatayım. Bundan neredeyse 1-1,5 ay önce tartışmalar başlıktan sonraki tüm süreci Bozcaada dışında da olsam yakinen takip ettim. Belediye Başkanı’nın Halk Eğitim Merkezi’ndeki bilgilendirme toplantısından, Bozcaada Forumu’nun yüzlerce kişiyle yaptığı yürüyüşten, sosyal medyada itirazını koyanlardan ve ulusal basına yansıyan tüm haberlerden haberdarım. Herkes gibi.

Kaldı ki gün bugün olmuşken hâlâ daha askıdaki plana “evet bu plan onaylanmalı” diyen bir kişiye de rastlamadım. Hazırlayan Bakanlık yetkilileri hariç!

Bozcaada’yı yöneten bir Belediye var. Başında bir başkanı olan ve Bozcaada halkının yerel yönetimlerde bugüne kadarki en yüksek oyu teslim ederek o koltuğu beş yıllığına verdiği bir isim. Önce seçilmişlere saygıdan başlamamız gerekiyor. Ha, oy çokluğundan ötürü değil, başkanlık ettiği meclisteki her üyenin plana muhalefet etmesinden ötürü bu saygı. Yani AKP, CHP, MHP, DP’si yok bu işin, yapılaşma vuracaksa herkesi vuracak. Lafın geldiği noktayı başa bağlarsak; Belediye Meclisi’nde yer alan tüm üyelerin “hayır” dediği bir plan var ortada.

Planın ne içerdiği bu yazının konusu değil. Zaten yedi cihan duydu neyi içerdiğini, içermediğini. Ha, çok merak eden varsa yine de, Google yolları açık.

Bu yazının esas konusu son dönemde dillendirilen “o zaman referandum yapalım” önerisi. Neden referandum yapalım? Bir mutabakat sorunu mu yaşıyoruz konuya dair?

Bu denli içselleştirdiğim bir adadan bahsediyorum ama Bozcaada’da ikametim yok. Ama ada dışındayım diye birileri çıkıp da “sen zaten burada yaşamıyorsun sana ne” diyebilir. Derse desin, bu kâinatın tüm toprakları hakkında, tüm insanlığın söz söyleme hakkı vardır ve buna Bozcaada da dâhil!

Referandum halkların, meclislerin, iktidarla muhalefetin çıkmazlarda kaldığı noktada devreye girer. Kaldı ki Bozcaada Belediye Başkanı’nın gayet nazikçe “gelelim istediğimiz planı makamınızda anlatalım” önerisine Bakan Bey’in (!) “ne gerek var kardeşim, yapın nasıl biliyorsanız” şeklindeki tavrı da aldığı cevabı ortaya koyuyor. Ne cevabını ortaya koyuyor biliyor musunuz:  Halk Eğitim’deki yüzlerce kişinin “hayır” dediğini, ada sokaklarında yüzlerce dadanın “istemiyoruz” deyişini, adanın yerlilerinin “bu haramdır” haykırışını, bir kısım tarafından beğenilmeyen ‘İstanbullular’ın “kıymayın efendiler” sözlerini, halkın oylarıyla seçilmiş Belediye Meclisi’nin tüm üyelerinin “hop, bir dakika, partiler bir yana Bozcaada bir yana” isyanını, kurdun, kuşun, kirpinin, karganın ve canlıların Bozcaada’yı korumak için ayağa kalkışını… Ve dahasını, fazlasını.

Nihayetinde referanduma gerek yoktur beyler, bayanlar. Referandum -partilerden bağımsız- iktidarların kaçamak alanıdır. Bir işi beceremeyeceklerini anladıkları anlarda referandum önerisini getirirler. Referandumda kazanırlarsa rantın kapısı “yasal” olarak açılır onlar için. Yok eğer referandumda kaybederlerse “halk istedi, yapmıyoruz, halk ne isterse o” derler.