Bozcaada Uluslararası Ekolojik Belgesel Festivali bugün başlıyor. Festival bu sene üç yaşında. Ayrıca bu sene belgeseller 5 güne yayılarak program biraz daha ferahlatılmış. Onlarca ülkeden, onlarca belgesel Bozcaadalılar’ın ve adaya gelen misafirlerin beğenisine sunulacak.

Programın günler öncesinden duyurulması da plan yapmama olanak sağladı açıkçası. İnternet sitesinde tüm filmlerin detaylarına ulaşmak mümkün. Hem de tüm biyografiler ve sinopsisler iki dilli hazırlanmış. Festival kataloğu bu sene eklenen en önemli özelliklerden. Jüri, yurt içi ve yurt dışından çok değerli isimlerden oluşuyor. İsimlerin özgeçmişlerine bakınca festivalin çıtasının bir miktar daha yukarılara çıktığı aşikar.

İstanbul’da yaşadığımız yıllar Film Ekimi’ni ve İstanbul Film Festivali’ni mümkün olduğunca takip etmeye çalışıyordum. İki yıldır Bozcaada ve Çanakkale’deyiz. Artık bu bölgede ne varsa sarılmak istiyoruz. BIFED bu sebeple ilaç görevi görüyor. Bu yapısıyla, özgür haliyle ve ortaya konan emek sebebiyle birkaç sene sonra adından çok çok daha fazla söz ettirecektir.

Programda yer alan belgeselleri birkaç gündür inceliyorum. Fethi Kayaalp, Gaia, Panorama ve kategori dışı olmak üzere beş gün boyunca 60’a yakın belgesel Bozcaada’da olacak. Salhane ve Halk Eğitim Merkezi gösterimlere ev sahipliği yapacak. İstanbul’da onlarca kişi festivalin işlerliğine katkı sunmak için geliyor. Festival heykelciklerinden dağıtılacak bez poşetlere dek hazırlıklar neredeyse tamam. Belediye Cuma, Cumartesi ve Pazar günü için Çanakkale’den sanatseverleri festivale ücretsiz taşıyacak. Adada birçok otel ve pansiyon festivale sponsor olup, davetli misafirler için yatak hizmeti verecek.

Madagaskar’da bir kabile programına tabi tutulan bir ailenin yaşamı, Yunanistan’a sığınmak zorunda kalan mültecilerin yaşadıkları, İtalyan göçmen adası Lampedusa’da çetin kışın nasıl geçtiği, Nepal’de çöp toplayan bir grubun başına gelenler, Rio Olimpiyatları sebebiyle evlerinden olan yerlilerin söylecekleri, Fas’ta halı dokuyan köylüler, Ilısu Barajı sebebiyle sular altında kalmaya ramak kalan Hasankeyf, bir trenin peşinden koşup göçmenlere yemek dağıtan bir kadın, Zonguldak’ta madende çalışan işçilerin çalışma şartları, Hollanda’nın tarımla ilişkisi, Peru’da altın madencilerine direnen halkın mücadelesi, Myanmar’da balıkçıların kendilerini zora sokan yasayla mücadelesi, Hiroşima’da patlayan atom bombasından bugüne uzanan bir hikâye, İtalya’da çocukluğunda yaşadığı topraklara dönmek isteyen Margarita’nın karşılaştıkları, Küba’da bir binanın beşinci katında yaşam bulan ağacın öyküsü, şeker endüstrisinin sağlığımızdan götürdükleri, termik santrallere karşı ayaklananlar/ses çıkartamayanlar, artan enerji tüketiminin arka planı, son yerli deniz göçebelerinin yaşamı, geri dönüşüm işçilerinin yaşadıkları zorluklar, kapanan kitapçılar, katledilen zeytin ağaçları, köylülerin köylerini terk etmeme halleri, tehcire maruz kalanlar, bavullarını toplayıp kenti terk etmek zorunda kalan Rumlar, Hozatlı Zeynel dedenin hikâyesi, Yeşil Yol ve Cerattepe mücadelesi, karpuz kabuğundan gemiler yapan usta yönetmen Ahmet Uluçay’ın kısa yaşamı, Karadeniz’in küçük dağ köylerinde köyden kente göçün yarattığı sonuçlar ve dahası beş güne sığacak bu festivalde.

Biz heyecanımız ve çıkınımızla birlikte festivalin ilk günü adadayız. İstanbul’dan ve Çanakkale’den arkadaşlarımız da katılıyor. Beş gün boyunca izleyebildiğimiz kadar belgeseli izleyip bu festivalin tadını, keyfini çıkartmak istiyoruz. Vakit kalırsa da yine bu sayfalarda izlediklerimize dair iki satır karalamak isterim. Bozcaadalılar, bu tarihlerde adada olanlar çok şanslı. Şimdiden herkesin eline, emeğine sağlık. Evet, festival başlasın!