BIFED 5. yılı ile yine bizimle beraber. 

Adaya en çok yakıştığını düşündüğüm etkinlik. Dünyanın geleceği ve iyiliği için söz söylemeyi seçmiş ve bunu belgesel diliyle yapan ,dünyanın her yerinden aydınlık insanlarla buluşmanın heyecanı. Bu yıl temasını BARIŞ olarak belirleyen festival komitesinin kitapçık için yazdığı kısa yazıların her biri vurucu metinleriyle yine çok güzel bir belgesel haftası olacağını söylüyor adeta.

Belki bu buluşmalar kelebek etkisi yapıyor. Katalog yazısında Petra Holzer Özgüven’in söylediği gibi, dayanışma, paylaşma, örgütlenme duygularımız yenileniyor. Bir araya geldiğimiz kafelerde konuşurak, filmleri beklerken veya festival ofisinde tanıştığımız farklı ülkelerden katılımcılarla benzer sorunları yaşadığımızı gördükçe, yerel sandığımız pek çok sorunun, dünyanın sorunu olduğunu anlayıp, bakış açımızı değiştirmeye ve yapabildiğimiz ölçekte birlikte akıl yürütmenin geleceğimiz için en etkili yol olduğunu görme şansımız oluyor. 

Hayatımıza sızarak, bizi değiştiren, dönüştüren bu etkinlik her açıdan çok önemli.
Aktif olarak çevre hareketlerinin içinde olmayan ancak yaşadığı dünyayı önemseyen, özellikle yerelliğin ve kültürel izlerin yok olması, mültecilik gibi insani meseleler, gittikçe adaletsizleşen dünyanın haliyle ilgili, kendi ölçeğinde neler yapacağını düşünen, hayatını buna göre yaşama çabasında bir insan olarak  5 yıldır aktif olarak katıldığım festivalde izlediğim filmlerden çok etkilendiğimi söylemeliyim.  

Bu yıl da birbirinden özgün, iklim değişikliği,tarım ve hayvancılığa bağlı gelişen gıda sorunları, çevre kirliliği gibi başlıklarda belgeseller izleyeceğimizi görüyorum kataloğu incelediğimde.

49 filmin gösterileceği bu yılki programda 11  Uluslararası yarışma, 7 Gaia öğrenci olmak üzere 18 film ödül almak için yarışacak. Öte yandan 1 adet Özel Gösterim filmi, 30 adet ise Panorama başlığı altında  farklı meselelere değinen film izleyeceğiz.

Bu yılın en uzun filmi, 128 dakikalık Avustralya yapımı olan Dalıp Gidin Şu Parlak Işıklara Güzelim" adıyla Türkçe’ye çevrilen film.Konusunu ekranlara olan bağımlılıktan alan film, Halk Eğitim Merkezi salonunda gösterilecek.

Ve bu yılın en kısa filmi ise 6 dakikalık Türkiye Yapımı “Zeytini Öldürmesinler” adlı film. Gülpınar’a bize çok yakın bir yere gideceğiz 6 dakikalığına.
Öte yandan kısa filmler arasında 8 dakikalık “Sıfır Atık Madrid” filmi de İspanya’dan geliyor. Ben de izleme listeme aldım.

Bu yıl izleyeceğimiz filmlerin 7 tanesi 2016, 27 tanesi 2017 ve 18 tanesi de 2018 yapımı. Bu kadar yeni belgeseli bir arda izliyor olmak, hali hazırda dünyanın meselelerini daha yakından görmek anlamına geliyor ki, özellikle ana akım söz sahibi medya kaynaklarında kendine yer bulamayanların, sorunlarını, söyleyeceklerini ve yaptıklarını ayağımıza kadar getiriyor olması daha bir anlamlı kılıyor festivali.

Öte yandan bunca güzel konu başlığı, farklı ülke ve temadan film seçmek zorlayıcı. İzleyebildiğimiz kadar çok film izleyip, katılabildiğimiz etkinliklere katılıp, heyecanlarımızı paylaşacağız. Çocuk bölümüne özellikle dikkat. Çok güzel başlıklarda atölyeleri, sohbetler gerçekleşecek.
Son söz: Hazırlayan ekipten, izleyicisine kadar, kadınların payının çok olduğu festivalde 15 kadın yönetmene ait film var. Kendime göre başlıklara ayırdığım listemde, kadın belgeselcilere ait filmler diye bir başlık yapıyor olmak benim için festival içinde festival gibi oluyor. 

Herkese iyi seyirler.