HAFTA SONU ETKİNLİKLERİ VE BİR ÖNERİ
Bu hafta sonu yani 2-3 ağustos tarihlerinde Bozcaada’da çok önemli etkinlikler oldu. Ülkemizin yaşayan en önemli şair ve çevirmeni Cevat Çapan, Şair Nazmi Ağıl,Avustralya’da yaşayan Bozcaada’lı tek yazar Dimitri Kakmi,Gazeteci Nedim Şener,Arkeoloji ve Sanat yayınları sahibi Nezih Başgelen,gönüllü ada elçisi gazeteci,yazar Haluk Şahin,galeri işletmecileri Belgin Şahin,Özcan Germiyanoğlu,Ressam Erdinç Ünlü,Heykeltraş Güler Güngör,Yayıncı Kadir Aydemir Gazeteci Ferai Tınç gibi ülkemizin ve adamızın önemli aydın,yazar ve sanatçılarının bir arada olduğu etkinlikler oldu. Bozcaada Sanat Galerisi,Rengigül Sanat galerisi,Salhane,Martı Restaurant bu etkinliklere ev sahipliği yaptılar.
Yıllardır boş duran ve sadece önünden denize girilen o güzelim alan dinleyiciler için açık hava tiyatrosu oldu ve şair şiirlerini,yazar duygularını paylaştı güneş batarken. Yıllardır bu yağlı lokmayı kim yutacak hevesi ile kiminin ellerini ovuşturarak beklediği, kiminin hayıflandığı bu güzel mekan,adamız mimarlarından Bülent Sucu tarafından işletildi ve zamanında örneğinin İstanbul’da bile olmadığı bir güzel bar olarak hizmet verdi. Sonra bilinmez neden kapatıldı ve hala da öyle.
Oysa o büyülü ortamda ülkemizin bu saygın isimlerini,hayranlıkla fotoğraf çekenleri bir arada gördüğümde aklımdan geçen şu oldu: Salhane bir kültür paylaşım noktası olsa keşke. Bu tip toplantıların yapıldığı,nitelikli,küçük konserlerin düzenlendiği,içerisinde bir Bozcaada Kütüphanesi olan.Evet bu çok önemli.Kütüphane. Diyeceksiniz ki,deniz kıyısında,kitapları korumak zor olur? Artık öyle güzel yalıtım malzemeleri var ki,denizin üstünde de kütüphaneniz olabilir. O görkemli yapının içerisinde Bozcaada’ya ait ne kadar döküman,belge,arşiv,bilgi varsa hepsi bir araya toplansa.
Yurtiçinden,yurtdışından öğrenciler gelip gönüllü çalışsalar. Adamıza yeni bir vizyon katsak böylece. Bazen bu kütüphanede müzik yapılsa,bazen sanat etkinlikleri. Yurtdışında yaşayan ,Bozcaada’lı, varsa sanatçılar,müzisyenler ve diğer kişiler davet edilse,sanat sohbetleri yapılsa.Varsın önünden yine denize girilsin.Fakat bunun dışında da bir işe yarayabilir değil mi?
Bir zamanlar adada şimdi Çiçek pastanesi olarak hizmet veren yerde de çok güzel bir kütüphanemiz vardı. Küçük bir Halk Kütüphanesi. Soba ile ısınır,kışın ders çalışan miniklerle beraber orada kitap okuyup araştırma yaparken çok mutlu olurdum. Zamanla önce bir kahveye,sonra da pastaneye dönüştü.
Şimdi hizmet verdiği bina ise alelacele bulunmuş,kütüphaneden çok bir kitap deposu gibi. Ve o tarihten bu yana kütüphaneye hiç gitmedim. Oysa hayatımızda ne büyük eksik diye düşünürüm adaya yakışan güzellikte bir kütüphane.
Bozcaadamız bir kültür sanat adası olmayı en çok hak eden yerleşim yeri. Tarihi,mitolojisi,mimarisi buna çok uygun. Zaten her etkinlik sonrası insanlarda gördüğüm büyük sevinç ve mutluluk bunun böyle olduğunun ispatı bence.
Bu konuda harekete geçme zamanı gelmedi mi?
