KANLI 1 MAYIS

“Yazarımız Mustafa Dermanlı’nın bugünkü Birgün Gazetesi’nde çıkan yazısı.”

Kıymet Kocamış ve Bozcaada’da 1 Mayıs

Bahar gibi bir havada binlerce işçi Taksim’e doğru hareket etmişlerdi. Otobüslerle kent dışından gelenler, vapurla Anadolu yakasından karşıya geçenler ve uzun uzun yürümeyi göze alanlar bayramı bayram gibi kutlayacaklardı. Kortejler yavaş yavaş oluşturulmuş, Taksim’e dört koldan girişler başlamıştı. İşçiler her zamanki gibi emeklerinin gücünü alana taşımış, hakları için haykırıyorlardı.

Kimi kaynaklara göre 500 bin, kimilerine göreyse milyonu bulan bir kalabalık Taksim’deydi. Saat 19 sularında, DİSK Başkanı Kemal Türkler tam konuşmasını bitirmek üzereyken kontrgerilla devreye girdi ve kitlenin üzerine ateş açtı. Yüzlerce, binlerce, onbinlerce, hatta yüzbinlerce insan kaçışmaya başladılar çaresizce. Görünmez bir güç onları Kazancı Yokuşu’na doğru itti. Kazancı Yokuşu’nda binlerce insan adeta sıkışmıştı. Ezilenler, yaralananlar ve maalesef ölenler oldu. Tarih, 34 kişinin hayatını kaybettiği, yüzlerce insanın yaralandığı ve ülkeyi kaosa sürükleyen kontrgerillanın bu toplu cinayetini ‘Kanlı 1 Mayıs’ olarak kayda geçirdi.

KARNINDA DÖRT AYLIK BEBEĞİYLE

Kıymet Kocamış da o gün üniversiteden arkadaşlarıyla birlikte Taksim’e, bayramı kutlamaya karnındaki dört aylık bebeği ile gelmişti. Belki sabah çayını içti, tostunu yedi, heyecanını yanında taşıyarak sloganlarla alana girdi. Sağlık Meslek Lisesi’ni bitirmiş, İstanbul’da Göğüs Cerrahisi’nde hemşire olarak çalışıyordu. Henüz beş ay önce evlenmiş, bir yuva kurmuştu. Ama özgür bir dünya isteği, haklarını savunduğu düşleri O’nu alanlara getirmişti.

Olmadı. Kıymet Kocamış karnındaki dört aylık bebeğiyle Kazancı Yokuşu’nda ezilerek hayatını kaybetti. Bazı kaynaklarda göbek adı olan Kadriye ismiyle ve evlendiğindeki soyadı Duman ile kayıtlara geçti. Bozcaadalı’ydı, orada doğmuş ve büyümüştü. Hayalleri, idealleri, ada sokaklarında kalan ayak izlerini ve gençliğini de aldı götürdü hayat.

Bozcaadalı avukat Levent Balkan daha birkaç yıl öncesine kadar DİSK tarafından da hiçbir şekilde hatırlanmayan Kadriye Kocamış’ı bir nevi Bozcaadalılar ile yeniden tanıştırdı. İki yıldır Bozcaada’da kutlanan 1 Mayıs İşçi Bayramı yürüyüşünde Kocamış’ın mezarı anmanın odak noktası oldu. Artık DİSK, Kıymet Kocamış’ı ve ailesini hatırlamış, her zaman yanlarında olacağını geç de olsa göstermişti. Ailesi, sevenleri ve Çanakkale’de gelen DİSK üyeleriyle ada merkezinde başlayan yürüyüş Kıymet Kocamış’ın mezarlığına dek sürüp ve buradaki anmayla son bulmaya başladı son yıllarda.

KIYMET KOCAMIŞ UNUTULMADI

Bu yılki 1 Mayıs İşçi Bayramı’nda Bozcaada’daydım. Kıymet Kocamış’ın hazin hikâyesini yürüyüş öncesinde dinleyince hem bu yılki anma benim için farklı bir anlam kazandı, hem de ailesiyle tanışmak istedim. Halen Bozcaada’da yaşayan ablası Nimet Şener ve yeğenleriyle Kıymet Kocamış’ın mezarı başında ayak üstü konuştuk. Çocukluklarını, adada geçen günlerini, 24 yaşında kardeş acısı yaşayan Nimet ablanın üzüntüsü adeta gözlerine yansımıştı.

Nimet abla çok da konuşmak istemedi aslında; kardeşi için “Bugün bizi bekliyordu, geldik. Umarım bundan sonraki yıllarda da bu şekilde hatırlanır” diye düşüncelerini belirtip, anmaya katılan herkese teşekkürlerini sundu. Bozcaada’daki sağlık ocağına veya herhangi bir yapıya kardeşi Kıymet Kocamış’ın isminin verilmesi ise aileyi oldukça mutlu edecek. Konuyla alakalı olarak Adalılar da Kıymet Kocamış isminin ölümsüzleşmesini, en azından bu şekilde kendisinin hatırlanacak olmasını önemsediklerini belirtiyorlar.

Bahar gibiydi her yan. İnsanlar vapurlarla gelmek istediler üstleri arandı. Metrobüse binmek istediler, Marmaray’ın yolu gösterildi. Metro’ya yeltendiler, o da olmadı. Onbinlerce polis ile devlet Taksim’i işçisinden sakındı. Bu sene, 2014’de!

Unutma devlet, Kıymet Kocamış ile birlikte 33 kişinin feci şekilde hayatını kaybettiği Taksim Meydanı, aynı zamanda 1 Mayıs Meydanı’dır. Sen ne kadar çift stoper defans yapmaya çalışsan da!

MUSTAFA DERMANLI’NIN BİRGÜN GAZETESİNDEKİ KÖŞE YAZISINI OKUMAK İÇİN TIKLAYIN

FOTOĞRAFLAR: