Son yıllarda ada ile ilgili konuşan, yazan, yorum yapan birçoğumuz, değişen Bozcaada toplumunun olumsuza doğru evrildiğinden bahsediyor. Adada oluşan yeni yaşam biçiminin beğenmediğimiz taraflarından söz ediyoruz. İtiraf edeyim bu olumsuz beyanlarda bulunanlar içinde ben de varım. Bazı yazılarımda “Ada’da bir dejenerasyona doğru gidiş”ten söz ettiğim doğrudur. Bozcaada Haber’de yazdığım yazılarımı takip eden okuyucular bunu anımsayacaklardır. O yazılarda aktarmaya çalıştığım kaygılarımı hala koruyorum. Ancak Bozcaada’nın ve Bozcaadalıların hakkını bir noktada teslim etmeliyiz.

Bozcaada’da mağdur olan, zorluklar yaşayan, ihtiyaç sahibi olanlara yönelik çok ciddi bir hassasiyet, hüsn-ü niyet, destek olma isteği ve yardımseverlik hep vardı. Hala da var. Lütfen abarttığım düşünülmesin, böyle düşünmeme sebep olan birçok deneyim yaşadım. Tek tek örneklendirmek istemem, ancak ihtiyaç sahibi olan komşularım için ne zaman bir yardım talebi duyursam, Adalılar içinden çok sayıda gönüllü buldum. Bu yardımlardan yararlananları rencide etmemek için, tek tek örnekleri vermeyeceğim. Zaten konumuz da bu değil. Şunu vurgulamak istiyorum, “Adalı ve Adadadaki resmi ve özel kurumlar komşusunun zor zamanında ona yardım etmekten hiçbir zaman uzak durmamıştır. Hala bu özelliğini sürdürüyor.” Buna defalarca tanık oldum.

Bu yazımda sizlerle adada yaşam mücadelesi veren sokak hayvanlarını paylaşmak istiyorum. Eminim olumlu bir dönüt gelecektir. Ada sokaklarında yaşam mücadelesi veren kediler ve köpekler ne yazık ki açlık ve hastalıklarla mücadele ediyorlar.

Yazın on beş binlik bir nüfusun ürettiği bu canlıların bakımı ne yazık ki kış geldiğinde sekiz yüz ila bin kişinin bakımıyla yetinmek zorunda kalıyorlar. Bu hayvanların bakımlarına gönüllü olan birçok komşumuzun çabaları maalesef yeterli olamadığı görülüyor.

Belediye veterineri Volkan Göre kısıtlı imkânlarıyla elinden geleni yapmakta. Canan Topçuoğlu, Elif Dönmez, Gül Şonef, Sevim Oktay ve Raşit bey hemen aklıma gelen ve benim tanık olduğum gönüllüler. Eminim bu yardım sever gönüllülerin sayıları çok daha fazla. Herkes evinin çevresindeki hayvanların bakımından kendini sorumlu hissediyor. Bu gerçek de yazımın başında anlatmaya çalıştığım Bozcaadalıların yardıma ihtiyacı olanlara yönelik iyi niyetini göstermektedir.

Yapılmakta olan bireysel fedakârlıklar ve çabaları takdir etmekle birlikte, bunların asla yeterli olmayacağı ortadadır. Adada sokaklarda yaşayan hayvanların bakımını sürekliliği olan bir projeye dönüştüremezsek bu canlıların yaşam ihtiyaçlarını sağlayamayız. Ayrıca özellikle başıboş köpeklerin, koyunlara, keçilere ve bu koyun ve keçilerin yavrularına saldırıları gibi daha büyük sorunların önüne geçemeyiz. Bir süre sonra belki bu bakımsız hayvanlar insanlara da zarar vermeye başlayabilir.

Konunun içinde olan kişilerden aldığım bilgilere göre, bunun çözümü şu şekilde gerçekleşebilir:

- Belediye ve kaymakamlık sokak hayvanlarını şehrin asli unsuru olarak görmeli ve onların da devlet hizmetlerinden yararlanma hakkı olduğunu kabul etmeliler.

-Nasıl ihtiyacı olan insanlarımızın yardımına koşuluyorsa hayvanlar da bu yardımlardan yararlanma hakları olmalıdır.

-Öncelikle sahipli hayvanlara çip takılması uygulaması çalışmaları özenle yürütülmeli ve sahipsiz hayvanlar da belirlenerek sayıları ortaya konmalıdır.

-Belirlenen bu sahipsiz hayvanları kısırlaştırma işlemine hız verilmelidir.

-Belediye bütçesinin ve kaymakamlığın yönettiği fonların bir kısmı, sokak hayvanları için harcanacağı kayıt altına alınmalıdır.

-Sokaklarda hayvanların barınabilecekleri ısıtmalı kulübeler yapılmalıdır.

-Barınak çağdışı görünümünden kurtulmalı, hayvanların bakım alanları olarak tekrar düzenlenmelidir.

-Yazın turizme de hizmet edecek bir hayvan oteli inşa edilmeli. Oranın olanakları ve kazancı sokak hayvanları için kullanılmalıdır.

Çağdaş toplumların gelişmişlik ölçütlerinden biri de dezavantajlı insanlarına ve canlarına verdiği hizmetin kalitesi ile ölçülür. Bozcaada kamu otoritesi ve insanlarıyla bunu yapabilecek iradeye ve olanaklara sahiptir.

Sokak hayvanları bizim insan komşularımız kadar komşularımızdır.