BIFED Çarşamba günü başlıyor. 52 belgeselin izleyiciyle buluşacağı festivalin Fethi Kayaalp adına verilen büyük ödülü için Ana Yarışma kategorisinde yarışacak 14 filmi detaylarını sizler için derledik.

1. Benim Bu Çalınmış Ülkem, Marc Wiese, Almanya, Ekvador, 2022, 93 dk

Belgesel, Çin'in doğal kaynaklara olan muazzam açlığı ve Ekvador'da bu kaynaklara erişmek için nasıl agresif bir şekilde faaliyet gösterdiği hakkındadır. Yerli lider Paúl Jarrín Mosquera ve araştırmacı gazeteci Fernando Villavicencio, Çin'in ülkelerini "gayri resmi" işgaline ve yozlaşmış hükümete karşı savaşa öncülük ediyor.

https://www.youtube.com/watch?v=JDzBHQQNzjU

14 Ekim Cuma – 10:00 – Halk Eğitim Merkezi

2. Çöl Cenneti, Ike Bertels, Hollanda, 2022, 88 dk

Namibya çölündeki ıssız ve yakın zamana kadar kapalı bir elmas kasabasında, 9000 sakinin uyumlu varlığı ciddi şekilde sarsıldı. Bu vahanın kurucusu, sahibi ve en önemli işvereni olan elmas şirketi NamDeb, elmas madeni tükendiği için çekiliyor. Yakınlardaki Kolmanskop, bir zamanlar canlı ve müreffeh bir elmas kasabası, şimdi bir hayalet kasaba, Oranjemunders için korkunç bir örnek. Cennetlerine bağlı bazı sakinler, yaklaşan felaketi kabul etmeyi reddediyor ve kasabayı çürüme ve yıkımdan kurtarmak için ellerinden geleni yapıyorlar.

https://www.youtube.com/watch?v=NFZmPH9xs_c

12 Ekim Çarşamba – 10:00 – Halk Eğitim Merkezi

3. Sonuçsuz Kalma Sanatı, Friedrich von Borries, Jakob Brossmann, Almanya, Avusturya 2021, 67 dk

Sanatın bize iklim felaketinden çıkış yollarını gösterme gücü hakkında bir film. Plan buydu. Ancak sette işler farklı gelişir. Aktörler, kahramanlar ve film yapımcıları istekleri ve korkuları, kendi kendilerini aldatmaları ve kendi eylemlerinin çevresel sonuçlarıyla yüzleşirler. Sanat müdahale edebilir mi yoksa sanatçılar sadece kapitalizmin soytarıları mı? Ütopik "Sonuçsuz Kalma Sanatı", kimseye zarar vermeden yaşam sürmenin bir yolu olarak ortaya çıkıyor: imkansız ama arzu edilen bir ideal. Ekoloji ve sanat hakkındaki bu filmde kurmacanın doruk noktası belgesel yansımaya katılıyor: başarısızlığın kutlanması ve başarıya veda.

https://www.youtube.com/watch?v=w0ZqjkXwVP0

13 Ekim Perşembe – 20:00 – Halk Eğitim Merkezi

4. Sağılmış, Amy Taylor, Yeni Zelanda, 2021, 89 dk

Genç bir aktivist, Yeni Zelanda'nın en güçlü endüstrisinin devleriyle mücadele ettiği mandıra arazisinin derinliklerine iner ve kutsal inek endüstrisinin nasıl sağıldığını ortaya çıkarır. Yolculuğu, yalnızca sürdürülebilirlik krizini ve yaklaşmakta olan tarımsal bozulmanın tehlikeli inkarını değil, aynı zamanda Yeni Zelanda ve diğer ülkelerin kaderlerini değiştirmek için neler yapabileceğini de ortaya koyuyor.

https://www.youtube.com/watch?v=8Ag_fmoMDf8

15 Ekim Cumartesi – 10:00 – Halk Eğitim Merkezi

5. Antarktik İzler, Michaela Grill, Avusturya/Kanada, 2019, 30 dk

Şu anda mevcut olan birkaç iz aracılığıyla gizemli, erişilemez diyara yaklaşmak. Aynı zamanda, insanların tedavilerinde bıraktığı ıssızlık ve yıkım etrafında dönüyor. Michaela Grill, tüm kıtaların en gizemlisi ya da daha doğrusu, bu kıtanın erişilebilir ekleri üzerine muhteşem, kapsamlı bir çalışma olan Antarktika İzleri'nde bu iki göreve kendini adamıştır. Birincisi, Grill'in çoğunlukla hareketsiz çerçevelerde incelediği, Antarktika'nın açıklarında bulunan bir grup ada olan Güney Georgia kıyılarının engebeli manzarası var. Bir diğeri, filmin tematik odağının, on dokuzuncu yüzyılın sonlarından beri balina avcılığının tarihinin tarihsel olarak gömülü olduğu (büyük ölçüde siyah-beyaz) arşiv görüntüleridir. Ayrıca sayısız edebi kaynaktan özenle dokunmuş, ekran dışında konuşulan ve ince ses eklemeleriyle iç içe geçmiş, insanlığın doğayı sömürmesindeki bu son derece sefil bölümün mevcut olmasını sağlayan bir anlatı var: Güney Atlantik sularında acımasız seyrini sürdüren 1970'lere kadar fokların, deniz fillerinin ve birincil balinaların endüstriyel katliamı. Antarktika İzleri, durağan görüntülerin, minimal hareketli görüntülerin ve bireysel kamera panlarının değişen ritminde, mozaik benzeri bir “ölü, soğuk dünya” tablosunu ortaya koyuyor: buzullar, iskeletler, endüstriyel harabeler ve paslanmış gemiler, “balina avcılığı endüstrisinin” gücüne yönelik uzlaşmaz hevese tanıklık ediyor. Şu anda “yaralı” çorak arazi manzarasını dolduran penguenler ve foklar, sadece ölmeyecek şekilde askıda. Bir bütün olarak, Antarktika İzleri, insanların dünyanın ve denizlerin uzak bölgelerinde neden olduğu ölümcül bir barışın rahatsız edici bir portresini yaratıyor. Kökleri hiçliğe kök salmış yıkıcı özgürlüğün izleri. (Christian Höller)

https://www.youtube.com/watch?v=yJFDYfPj0Eg

13 Ekim Perşembe – 20:00 – Halk Eğitim Merkezi

6. Ormanların Kurtarıcısı, Volker Schlöndorff, Almanya, 2021, 87 dk

"ORMANLARIN KURTARICISI, yaşamı boyunca yaptığı çalışmalarla 2018'de Alternatif Nobel olarak adlandırılan Doğru Geçim Ödülü ile onurlandırılan olağanüstü bir adamın portresidir. Tony Rinaudo, ağaç kütüklerini harekete geçirerek ve en çorak alanlarda ağaç yetiştirmenin bir yolunu bulmuştur. kökler onlarca yıldır bir “yeraltı ormanı” olarak hala yaşıyor ve böylece Afrika'daki binlerce çiftçinin geçimini sağlıyor. “Çiftçi Tarafından Yönetilen Doğal Yenilenme” (FMNR) yöntemi yalnızca toprağı değil, itibarı ve umudu da geri kazandırıyor. Bugün birçok köyde sevgiyle tanınan Tüm Çiftçilerin Şefi, fikirlerinin kabul görmesi için zorlu bir mücadele vermek zorunda kaldı. 30 yıl Sahel bölgesinde çalıştıktan sonra umutsuzluk ve kıtlığın yanı sıra dayanıklılık, kararlılık ve değişime de tanık oldu. ORMANLARIN KURTARICISI'nda Volker Schlöndorff, FMNR'nin çölleşmeyle mücadele üzerindeki etkisine tanık olmak için Tony Rinaudo'yu farklı Afrika ülkelerine kadar takip ediyor ve Avrupa'da bizi de ilgilendiren göç, iklim değişikliği ve cinsiyet adaleti gibi sorunlarla tekrar tekrar karşılaşıyor. Görüşünü tamamlamak için Afrikalı film yapımcılarını kendisiyle işbirliği yapmaya ve kırsal yaşam ve yerel zorluklarla ilgili deneyimlerini paylaşmaya davet etti. ORMANLARIN KURTARICISI, sıradan insanların olağanüstü şeyler yaptığını gösterir ve güçlü bir topluluk, kendi kendini güçlendirme ve her şeyden önce umut mesajı taşır."

https://www.youtube.com/watch?v=c4YW9b49rjM

15 Ekim Cumartesi – 16:00 – Halk Eğitim Merkezi

7. Kuzey Akıntısı, Steffen Krones, Almanya, 2022, 94 dk

Arktik Okyanusu'ndaki Lofoten takımadalarındaki Norveç'in en uzak adalarından birinde bir Alman bira şişesi karaya vurdu. Bu buraya nasıl geldi? Gerçekten Almanya'dan mı geldi? Yoksa susamış bir turist birayı içip şişeyi denize mi attı? Norveç'in eşsiz manzarası konusunda tutkulu olan film yapımcısı Steffen Krones konunun özüne inmek istiyor. Orta Avrupa'daki nehirler Arktik Denizi'ne bağlı mı? Atık gerçekten şimdiye kadar seyahat edebilir mi? Kişisel merakı bilimsel bir araştırma projesine dönüşür. Steffen, mühendisler ve tanınmış bilim adamları ile birlikte, memleketi Dresden'den plastik atık yolculuğunun izini sürmek istiyor. Elbe nehrine fırlattıkları GPS şamandıraları inşa ediyorlar. Steffen'in arkadaşı Kris, deneyi Norveç'ten takip ediyor. Şamandıralar gerçekten Kuzey Kutbu'nda bir yerde karaya mı çıkacak? GPS verileri, Alman nehirleri ile Kuzey Kutup Dairesi arasında bağlantı olduğuna dair şüpheleri doğrulayacak mı? Film bizi Elbe Nehri boyunca Kuzey Denizi üzerinden Norveç'e kadar uzanan bilimsel bir maceraya çıkarıyor ve her birimizin değişiklik yapma gücüne sahip olduğumuz bir döngünün parçası olduğumuzu gösteriyor.

https://www.youtube.com/watch?v=Gv5UBvhYoAs

12 Ekim Çarşamba – 16:00 – Halk Eğitim Merkezi

8. Taşların Kuralları Var, Tolin Alexander, Lonnie van Brummelen, Siebren de Haan in collaboration with the Saamaka and Okanisi Maroon communities of the Suriname River, Surinam, Hollanda, 2018, 100 dk

Stones Have Laws (Dee Sitonu a Weti), eski Hollanda kolonisi Surinam'daki bir Maroon topluluğunun hayatına sürükleyici bir başlangıçtır. Afrika atalarının geleneklerini ve kaçan köleliği yeniden canlandırılan ritüellerle birleştiren film, endüstrilerin ormansızlaşma ve madencilik yoluyla bölgeyi harap etme tehdidinde bulunurken, toplumun toprakla olan güçlü bağlarının nasıl tehlikeye girdiğini araştırıyor. Hollandalı sanatçılar Lonnie van Brummelen, Siebren de Haan ve Surinamlı tiyatro yapımcısı Tolin Erwin Alexander - kendisi Maroon - filmin ortak yönetmenliğini yaptı. Deneysel bir kolektif komut dosyası oluşturma süreci kullanılarak yazılan projenin geliştirilmesine topluluğu yakından dahil ettiler. Sonuç, film yapımı, şiir ve tiyatro arasında köprü kuran benzersiz bir sinema biçimidir.

https://www.youtube.com/watch?v=SqsJwt8m8pk

13 Ekim Perşembe – 16:00 – Halk Eğitim Merkezi

9. Görünmez Ada, Keiko Courdy, Fransa, Japonya, 2021, 85 dk

Fukushima, bölgenin ruhunun arayışında. Fukushima Daiichi Nükleer Santrali'nin kıyısında dalgalar sonsuza kadar çarpıyor. Radyoaktif atıkların yakıldığı beyaz bir tesisin yanında, çocuklar yerde oynuyor, siyah torbalarca kirlenmiş toprak birikiyor ve arada çimenler vahşi büyüyor. Film, Fukushima Daiichi'nin tsunamiden sağ kurtulan ve tahliye edilmeye zorlanan insanların ve çok uzaklardan işe gelen insanların, dekontaminasyon işçilerinin hikayelerini anlatıyor. Film, dayanıklılık, başarısız teknoloji ve bölgenin dönüşümünün hikayesidir. Japonya'da hükümet unutmak ve ilerlemek ister ama izleri öyle kolay silinemez. Keiko Cordy, 2011'den beri her yıl film çekiyor, yerel halkla bir güven ilişkisi geliştiriyor, gizli travmaları ve nükleer işçilerin görünmez bir ada olan bu paralel dünyadaki gizli yaşamını ortaya koyuyor. https://www.youtube.com/watch?v=QHh7tVBZenM 14 Ekim Cuma – 16:00 – Halk Eğitim Merkezi (Bu belgeselin fragmanı siteye gömülmesine izin vermediği için linki tıklayarak izleyebilirsiniz.) 10. Yo'eme Labirenti, Sergi Pedro Ros, Meksika, 2019, 87 dk Millenary ve savaşçı, Yaqui Kabilesi, varoluşa tutunur. Laberinto Yo'eme, Sonoralı Yaquis'in karşılaştığı zorluklar ve atalarının Meksika'daki toprak ve yaşamı savunması hakkında bir belgesel film. Bugün belirleyici bir savaşla karşı karşıyalar. 2010'dan bu yana, Sonora hükümeti, Independencia Su Kemeri aracılığıyla, milyonlarca metreküp suyu Yaqui Nehri'nden yasadışı bir şekilde yönlendirerek, kabile için ciddi bir kuraklığa neden oldu ve hayatlarını tehlikeye attı. Aynı zamanda, toprakları uyuşturucu ve şiddet ile dolup taştı. Yaquis, kültürel kimliklerinin derinliklerinde bir cevap arar.

https://www.youtube.com/watch?v=1Y5rHPwJsUA

12 Ekim Çarşamba – 13:00 – Halk Eğitim Merkezi

11. İstilacılar, Mert Gökalp,Türkiye, 2022, 60 dk

Belgeselin ana anti-kahramanı “aslan balığı”, 1990’lı yıllarda İsrail’de ilk kez görülmesinin ardından, 2014 senesinde Türkiye’de ilk kez kayıt altına alınmış, Mert Gökalp ve arkadaşları tarafından Kaş’ta da belgelemişti. Bu tarihten sonra aslan balıkları akla hayale sığmayacak bir hızda yayılım gösterdi. Yapım bir yandan aslan balığı, balon balığı gibi diğer istilacı türleri tanıyarak, sularımızda yarattıkları tahribatın boyutlarını inceleyerek, çeşitli çözüm yollarını araştırıyor. Bir yandan da, kıyılarımızı korumaya çalışan, istilacı canlıları araştıran, kıyılarımızdaki deniz canlısı türlerinin zenginliğini kitaplaştıran, dört farklı bilim insanı rehberliğinde konuya yaklaşıyor. Belgesel, aslan balığını sofralarımızda görmenin endemik canlı popülasyonları üzerindeki olumlu etkisini irdelerken, deniz ürünleri mutfağımızı, alışkanlıklarımızı ve Akdeniz’de oluşan bu değişime biz nasıl ayak uydurup, ekosistem ile uyumlu bir yaşam sürdürülebiliriz olgusunu, sorguluyor.

https://www.youtube.com/watch?v=2zVoSvdjnh8

12 Ekim Çarşamba – 20:00 – Halk Eğitim Merkezi

12. Edna, Eryk Rocha, Brazil, Brezilya, 2021, 63dk

Brezilya Amazonları'ndaki Transbrasiliana otoyolunun kenarında yaşayan Edna, katliamlar üzerine inşa edilmiş harabe halindeki toprakların tanığıdır. Sadece annesi tarafından büyütülmüş, vücudunda ve torunlarında "hiç bitmeyen bir savaşın" - bir toprak savaşının - izlerini deneyimliyor. Raporları ve yazıları aracılığıyla film, gerçeklik ile hayal arasında hareket eden melez bir anlatı inşa ediyor. Her şey Edna'nın hafızasından ve "Hayatımın Hikayesi" adlı günlüğünden örülmüştür. Cannes 2016'da En İyi Belgesel dalında Altın Göz ile ödüllendirilen "Cinema Novo"nun yönetmeni Eryk Rocha'dan yepyeni bir başlık.

https://www.youtube.com/watch?v=4SqtXxB6CzQ

15 Ekim Cumartesi – 13:00 – Halk Eğitim Merkezi

13. Çığlık, Michelangelo Severgnini, İtalya, 2021, 85 dk

Her yıl kaçabilen birkaç bini dışında ne gidebilen ne geri dönebilen 700 bin göçmen-köle yıllarca Libya’da mahsur kaldı. Yönetmen, 2018 yazından beri, bu köle işçilerle coğrafi konum tabanlı bir yöntemle iletişim kuruyor ve Libya’dan yüzlerce kişi ona aynı şeyi anlatıyor. “Çığlık”, onların seslerini Avrupa’ya duyurmaya ve Libya’nın gizemlerini aralamaya çalışıyor.

https://www.youtube.com/watch?v=QXYOcOyC3ME

13 Ekim Perşembe – 10:00 – Halk Eğitim Merkezi

14. Our Ark, Deniz Tortum, Kathryn Hamilton, Hollanda, ABD, Türkiye, 2021, 12 dk

Hayvanları, bitkileri ve objeleri tarayarak yedeklemeye çalışan teknoloji uzmanları; ayak bastığımız dünyanın bir simülasyondan ibaret olduğuna inanan güç sahipleri; içinde yaşamaya başladığımız sanal dünyaların ilk adımlarını atan bilim insanları…Our Ark, dünyanın dijital bir kopyasını yaratma çabalarımızı anlatan bir film. Sanki ekolojik yıkım dijital bir Nuh’un Gemisi aracılığıyla engellenebilirmiş gibi.

https://www.youtube.com/watch?v=HAJeCG2cfOU

13 Ekim Perşembe – 16:00 – Halk Eğitim Merkezi

​